Drukke Weken, Weinig Slaap en Gamma.

Het begint een beetje jammer te worden, de frequentie waarin ik berichten post. In de afgelopen paar maanden is er nogal wat gebeurd. Geen grote dingen die mijn leven voor altijd gaan veranderen, maar kleine dingetjes die het leven net ietsjes leuker maken. Ik ben nu een echte student, aangepast aan het studentenleven (en het studenteneten) en aangepast aan de studententijden (hoezo kom ik nooit meer voor negen uur mijn bed uit?).

Zo iets. 

Vorige week is mijn laptop overleden. Het was een degelijke Sony Vaio en hij was wit. Hij deed het prima. Maar het beeldscherm ging van de ene op de andere dag kapot, terwijl ik aan het werken was aan twee papers die allebei een deadline hadden die snel begon te naderen. Ja, overkomt mij weer. Ik was er niet kapot van, ik was wel boos. Maar gelukkig had ik de dag erna vrij en heb ik al mijn spaargeld op kunnen maken aan een nieuwe laptop. En wat voor een! Ik heb mijn eerste macbook air gekocht. Het is een schoonheid. Een dure schoonheid. Ik weet het, of je houdt van mac of je haat het, maar ik moet je eerlijk zeggen dat nu ik mijn laptop heb, ik er niet meer van af wil. Ik kan wel eens een artikeltje schrijven over mijn keuze en mijn motivaties, om anderen te kunnen helpen die twijfelen... Er zijn namelijk ook genoeg redenen om voor windows te kiezen.

Anyway, ik heb een nieuwe laptop. En geen geld meer. Maar daar heb ik wederom een oplossing voor gevonden: ik heb een baantje! Bij de gamma. Als servicebaliemedewerkster. En dat is een mond vol. Maar het is leuk. En het is achter mijn huis, op loopafstand. Dat scheelt een hoop. En als ik dan voor ietsjes-meer-dan-minimumloon 4 uur op een avond achter een balie moet staan om met mensen te mogen kletsen... Dan vind ik dat helemaal niet zo erg. Tot zo ver de persoonlijke updates.

Heb je wel eens een situatie meegemaakt die zo bizar was dat je het wel tegen meerdere mensen moest vertellen? Dat heb ik nu een beetje. En vandaar ook dat verhaal over de gamma en studeren. Ik heb het op dit moment namelijk heel erg druk. En omdat ik mezelf alleen maar af loop te leiden tijdens het studeren, besloot ik op een goede dag eens naar de UB (universiteitsbibliotheek) te gaan om daar te werken aan een verslag dat ik af moest maken. Met mijn nieuwe laptop natuurlijk.

Dus ik kom in de UB, ga ergens zitten (wonder boven wonder was er een plekje over), en ik start mijn laptop op. Geen wifi. Bij ons in de ub moet je nogal een mond vol intypen om toegang tot de wifi te krijgen, maar die code onthoud ik nooit. Ik draai me om naar het meisje dat naast me werkt en zeg: "sorry dat ik je stoor, maar weet jij toevallig het wifi wachtwoord?" Ze kijkt me aan en zegt: uuh nee, ik zoek het wel even op. Nouja, uiteindelijk had ik het gevonden en kon ik mezelf inloggen op het wifi netwerk. Eind goed al goed.

In de avond was het mijn tweede werkdag bij de gamma. Ik ben kersvers en ken bijna niemand, dus ik moet me nog aan iedereen voor gaan stellen. Zo ook aan een meisje, ik noem haar naam niet, die met mij achter de servicebalie zou komen te werken. Ze komt binnen, kijkt me aan en zegt: "He! Jij bent dat meisje dat naast me zat in de UB!" Verrek.

Ik kom nooit in de bieb, en het was puur toeval dat ik net mijn nieuwe laptop bij me had die nog niet verbonden was met de wifi. Ik kan hier zo lang over nadenken. Zit er dan toch iets achter? Is het gewoon toeval? Eigenlijk geloof ik niet in dingen als het lot enzo, maar soms zijn dingen gewoon té toevallig.

Achja, ik denk dat ik gewoon ga genieten van het feit dat dit soort dingen gebeuren, en ik moet er niet te lang over nadenken. Ben ik de enige die dit soort dingen meemaak?

xxxxxxxx