Tentamens enzo.

Toen ik nog op de basisschool zat, leefde ik van weekend tot weekend. Ik weet niet waar het aan ligt, maar als kind lijken de weekenden zoveel langer te duren. Ik kan me ook niet meer herinneren wat ik precies deed. Sims, misschien. En heel veel Fox Kids.

Toen ik op de middelbare school zat leefde ik van vakantie tot vakantie. Ik had toen ook veel meer echte vakanties dan ik nu heb. Meivakantie, krokusvakantie, kerstvakantie, paasvakantie... En als klap op de vuurpijl natuurlijk de zomervakantie! De mooiste tijd van het jaar. Even helemaal geen huiswerk. Niet dat ik veel huiswerk had, achteraf gezien.

Maar nu... Nu leef ik van blok tot blok. Een blok duurt tien weken, waarvan je er sowieso acht in de collegebanken zit. Blokken leef je niet, jij wordt geleefd door een blok. Nee zo erg is het ook weer niet. Het begint altijd een beetje als nieuwjaar: vol met goede voornemens. Dit keer ga je echt opletten! Ik hou dit altijd drie weken vol, en dan is het klaar. Weg perfecte aanwezigheid, weg gemaakte opdrachten, weg stressloos antwoord geven op de vragen van de docent... Hoi vijf-en-een-half gemiddeld. En aan het einde van een blok krijg je als toetje het Tentamen. Het tentamen is eng. Je ligt ervoor wakker. Je leert ervoor maar je snapt nooit alles. Je doet je best maar je kunt je ogen niet openhouden terwijl je aan het lezen bent. En op dit moment zie ik de tentamens als een groot monster op mij af komen.

Vandaag heb ik er weer eentje. Een hele, hele enge. Ik moet hem echt wel goed maken! Ik heb mijn best gedaan om te leren, maar soms lijkt het alsof het niet bij me binnen kan blijven. Wat ik ook probeer. Toch heb ik een paar standaard trucjes die mij helpen bij het leren voor de grote T. Lees verder als je ze wilt weten! 

Brugge

De dag voor eerste kerstdag, dus de dag van kerstavond, was ik met mijn vriendje met de auto naar Brugge gereden. Ik wilde al heel lang een keertje weer naar Brugge. De laatste keer dat ik daar was, was ik een jaar of 16 en was ik er in de zomervakantie met een paar vriendinnetjes die ik toen had. Ik herinnerde me vooral hoe mooi ik de huizen daar vond. Er hing zo'n andere sfeer dan de steden die ik daarvoor had gezien! Het was bijna magisch en ik wilde niks liever dan ooit terug te komen rond de kerst, want ik wist zeker dat het dan prachtig zou zijn.

En dat hebben we geweten ja, jemig ik heb nog nooit zoveel regen op één dag gezien. Mijn god wat een plensbuien komen er voor in ons kleine buurlandje. Ik dacht dat ik verdronk op een gegeven moment. Nee natuurlijk dacht ik dat niet echt maar het was wel heel nat, en we konden dus niet zo goed foto's maken. Ik heb er wel een aantal, van het prachtige uitzicht van de Belfort van Brugge, op de grote markt. We zijn die hele toren opgeklommen, en die is hoog! Ik kreeg er bijna spierpijn van in mijn benen en ik voelde zo'n vieze druppel zweet letterlijk langs mijn rug omlaag glijden toen we weer beneden stonden, terwijl het zulk koud weer was! Maar Brugge is prachtig, ik kan iedereen aanraden om hier een dagje heen te gaan. Of een weekendje! Het is prima te doen met de auto, vanaf Utrecht is het ongeveer twee en een half uur rijden.

's Avonds waren we vrij op tijd thuis, we wisten dat de winkels vroeg zouden sluiten dus kwamen we precies keurig een kwartier na sluitingstijd bij de supermarkt aangesjeest... Ja dat overkomt natuurlijk alleen ons weer. Gelukkig zijn er in Utrecht genoeg andere supermarkten die tot laat open zijn. En na zo'n leuke dag kan niks het natuurlijk nog verpesten! :) Kijk verder voor een paar mooie plaatjes die ik in  de regen heb geschoten.

De Hond

Soms loop ik naar de supermarkt, omdat ik dan het gevoel heb dat ik meer beweeg. Zeker op luie dagen heb ik niet het gevoel dat ik genoeg beweeg. Dit keer liep ik dus niet alleen naar de supermarkt, ik nam ook nog eens een omweg terug naar huis. Terwijl ik naar huis liep, kwam ik een man van ongeveer 45 jaar oud tegen die een hond aan de lijn had, en eentje los naast hem had lopen. Hij had een hele vieze broek aan. De aangelijnde hond sprong tegen me op en begon te kwispelen, waarop de man vroeg of de hond soms van mij was. Dat was hij niet, en de man begon te vertellen dat deze hond al de hele dag in de straat liep maar dat hij net het water in was gesprongen waarna de man hem uit het water had gevist. Vandaar die vieze broek. De man werkte bij het Emmaus in de buurt waar ik woon, en ik bood aan om op de hond te passen voor zo lang als de dierenambulance er nog niet was.

En daar zaten we, wachtend op de dierenambulance. Ik heb nog nooit een hond in huis gehad en eerlijk gezegd is ons huis ook niet echt geschikt voor een hond. Ik had de hond Doedel genoemd, hij leek er naar te luisteren dus misschien ligt zijn echte naam wel daarbij in de buurt. Hij luistert overigens heel goed, zit als je zegt zit enzo. Maar nu ligt hij voor pampus aan mijn voeten. Hij is in slaap gevallen.

Naakt.

We wisten dat het er aan zat te komen, want er blijft weinig geheim binnen een vereniging. De spanning zat er dan ook al goed in tijdens de borrel. Zouden we misschien een das in kunnen pikken van een van de jongens? Zullen ze eigenlijk knap zijn? Het moet haast wel, anders zouden ze dit niet ieder jaar doen. Nog even een praatje van de praeses collegii: er mogen absoluut geen foto's gemaakt worden en we moesten er vooral van genieten.