Filmtijd! Life of Pi.

Een week of twee geleden ben ik naar The life of Pi geweest. Nouja, maak er maar drie van. Maar man oh man, wat was dit een geweldige film.

Ik heb het boek thuis. Ken je dat gevoel? Je koopt een boek (dit keer naar aanleiding van mijn engels literatuurlijst van de vierde klas volgens mij), en vervolgens staat het voor jaren en jaren te verstoffen in de kast. Tot het moment dat het verfilmd wordt, natuurlijk. Dan denk je: He! dat boek heb ik in de kast staan! Die film is leuk. Punt. Kent iemand dat gevoel? Alsjeblieft?

Leuke film hè? 

De film werd aangekondigd als 'de nieuwe Avatar!!!!'. Nou moet ik heel eerlijk zeggen, en ik wéét dat ik daarmee heel veel mensen op hun ziel ga trappen, dat ik Avatar helemaal niet zo'n leuke film vond. Ik vond hem saai. Zo, dat is eruit. Sorry.

Maar ik wíst dat Avatar en Life of Pi niet met elkaar te vergelijken zouden zijn. En ik had gelijk. Life of Pi was echt heel leuk. Een korte samenvatting van het verhaal: Een Indiase jongenman, Piscine (Pi), is opgegroeid in zijn vaders dierentuin. Als zijn ouders besluiten naar Canada te verhuizen moet hij alles achterlaten. Als ze opweg zijn naar Canada, met een schip waarin niet alleen Pi en zijn ouders, maar ook de dierentuindieren mee vervoerd worden, breekt er een storm uit. De boot vergaat, maar Pi weet te overleven en blijft in z'n eentje in een reddingsbootje ronddobberen. Nouja, in zijn eentje... Tezamen met een zebra, een oerang-oetang, een hyena én een bengaalse tijger. Net een dierentuin op zee.

Natuurlijk eten de dieren elkaar binnen no-time helemaal op, en Pi blijft alleen over met een bengaalse tijger op zijn scheepje. Je kunt je misschien wel voorstellen in wat voor een benarde situatie Pi zat op dat moment.

Ik vond de film heel mooi. Ik was op het begin een beetje bang dat ik de film een beetje saai zou gaan vinden, omdat het toch gaat over een jongen op een bootje met een tijger op zee, maar dat bleek niet nodig te zijn. De film is gewoonweg spannend. Helemaal niet saai. En hij had echt  práchtige visuele effecten. Ik snap best dat men daarvoor genomineerd is voor een Oscar.

Het interessante van de film is dat hij eigenlijk helemaal niet alleen over dat bootje gaat. Het gaat ook over geloof, over jezelf. Pi ziet zich zelf als christen, moslim en hindoe. En dan de prachtige zin van zijn vader, voor ze naar Canada vertrekken:
"Pi, ik zou liever zien dat je iets zou geloven waar ik het niet mee eens zou zijn, dan dat je in iets gelooft waar je niet over hebt nagedacht" - Niet letterlijk vertaald.

Ik raad de film dus zeker aan. Vooral in de Bios met een 3D brilletje op je neus. Het boek daarentegen, ik weet het niet, want ondanks dat ik van de film heb genoten heb ik het boek nog steeds niet aangeraakt...