Welkom thuis.

het is misschien een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Nouja, een tijdje geleden? zeg maar gerust een jaar. AU. meer dan een jaar zelfs. Dubbel- AU

Ik kan het uitleggen.

Nee, ik heb geen ernstige ziekte gehad. Nee, ik was óók niet in handen gevallen van een loverboy. Ik was gewoon inspiratieloos.
En daarna was ik bang. Het klinkt misschien gek, maar ik was bang om iets te schrijven. Ik kan het zelf ook niet goed uitleggen, maar het voelde gewoon niet goed.

En toen, een paar maanden geleden.. (heel wat maanden geleden inmiddels).. begon het weer te kriebelen in mijn buik. Ik ben een fervent blog-lezer. Ik lees de hele dag door blogs. Heel veel blogs. Allemaal soorten blogs.

Ik wilde het weer oppakken. Ik wilde weer gaan schrijven. Maar elke keer kwam er weer wat tussen. Ik zit inmiddels in mijn eindexamenjaar van de middelbare school moet je weten. Jaja, met een beetje geluk loop ik volgend jaar op de Universiteit rond. Maar tot die tijd heb ik het druk. Heel druk. Dat was mijn excuus. Ik was bang dat ik niet iedere dag kon schrijven. Dat mensen mijn blog zouden vinden en dan zouden denken 'ah bah, ze heeft al 4 dagen niks gepost... dit is geen soeps' en dan nooit meer terug zouden komen.

Maar uiteindelijk ben ik met deze blog begonnen omdat ík het leuk vond. Omdat het míjn uitlaatklep was. Omdat ik het wilde.

Ik ben heel wat veranderd in de afgelopen anderhalf jaar. Gegroeid, gekrompen, uitgerekt op veel manieren. Ik wil het weer proberen. Ik weet niet wat eruit gaat komen, maar ik weet wel wat ik erin wil stoppen. Veel.

Dus, have fun, en welkom op de vernieuwde Goudlokjezone!

Groetjes, kusjes, en het allerbeste

José.