Examenstress

Nu het weer eindelijk beter begint te worden begint mijn stress ook toe te nemen. Want zolang het regende kon ik mezelf nog voorhouden dat de examens heeeel ver weg waren (regen hoort immers bij de winter en de examens zijn pas in mei, joh). Maar nu mijn kalender steeds dichter naar de 13e toeschuift vind ik mijzelf toch vaak lichtelijk in paniek achter mijn boeken. Maar alleen de vakken waar ik goed in ben. De vakken waar ik slecht in ben, daar durf ik niet eens aan te beginnen.

En dat terwijl ik niet bang ben om te zakken. Natuurlijk, ik zou heel graag willen slagen, maar hé, ik doe al 6 jaar mijn best en als het niet lukt lukt het niet, dan plakken we er lekker nog een jaartje VAVO aan vast. En dan gaan we werken. En lekker genieten van het feit dat je eigenlijk niet zó gek veel hoeft te doen. 

Maar nee, de VAVO is ook niet alles, en dat weet ik. Ik moet gewoon goed mijn best gaan doen. Dus ik heb mijn kunstgeschiedenisboeken opengeslagen voor me liggen en lees hier over de cultuur van de kerk van de 11e tot en met de 14e eeuw. Eigenlijk best interessant, maar voor nu doodsaai. 

Misschien dat ik niet bang ben dat ik niet slaag is omdat ik niet zeker weet wat ik wil met mijn leven. Ik ga volgend jaar Communicatie- en informatiewetenschappen studeren in Utrecht, maar daarna? Ik heb geen idee wat ik daarna wil gaan doen. Iets creatiefs, ofzo. 

Toch moet ik mezelf nu niet zo gaan afleiden. Laptop uit, of in ieder geval facebook weg, en hup, in de boeken duiken. M'n bril opzetten. Ramen open zetten. Het komt wel goed.

Wensen jullie me succes??

xxx