Get on your dancing shoes

Ik ben een beetje een internet freak. Ik zit sowieso minstens een uur per dag alleen maar achter internet verschillende sites en blogs te lezen. Dat is misschien ook wel de belangrijkste reden waarom ik er zelf een begonnen ben.

Natuurlijk staat deze blog nog in zijn kinderschoenen maar dat is verder geen ramp want ieder kind wordt ooit eens volwassen zolang het maar niet verwaarloosd wordt. Ik besef natuurlijk ook wel dat ik niet alles perfect doe, maar ik denk dat ik opzich wel verder kan komen. Zolang je er maar in gelooft.

Ik geloof heel sterk in het principe van wat je wil dat kun je krijgen - waar je in gelooft, dat kun je bereiken, en alle andere dingen; kortom positief denken.

Nu heb ik een boek, The sectret voor jongeren door Paul Harrington. Dit boek gaat over hoe je jezelf zo kunt instellen dat je alles kan bereiken wat je maar wilt. En het bevat ook allemaal verhalen van kinderen (pubers, adolescenten, tieners) die goede dingen hebben meegemaakt alleen maar door positief te denken. Nou ik las over dit boek op een site, en ik wilde het meteen hebben. Dus ik mijn beste vriend meegesleurd naar de boekwinkel, het laatste (niet geheel onbelangrijk) exemplaar gekocht en thuis ben ik het gaan lezen.

het boek zelf.

Oke, het boek is leuk en leerzaam, en ik heb er ook echt wat aan gehad. Wat ik wel vond was dat ze net iets te zweverig waren voor mijn gevoel. Ben je iemand die alleen in wetenschappelijk bewezen dingen gelooft, weet ik niet of ik je dit boek kan aanraden. Al is het natuurlijk wel algemeen bekend dat positief denken je kijk op het leven verandert - ik denk dat veel mensen dit ook uit persoonlijke ervaring weten. 

Wat ik ook goed vind is dat het boek mooi vormgegeven is. De kleuren zijn koud en op de een of andere manier vind ik dat de kaft ervoor zorgt dat het boek ook niet te zwaar genomen wordt, niet echt zwaarmoedig of dwingend. Het klinkt misschien vreemd als uitleg over een boek maar neem dat maar voor lief.

Ook de binnenkant is mooi vormgegeven met kleuren 

De achterflap

De kleuren die je nu trouwens op de plaatjes ziet is een losse papieren kaft die eromheen zit. De kaft zelf is namelijk gewoon van blauw stof. Dezelfde blauw als je op de beschermkaft (of hoe heet zoiets) ziet.

ik kan je het boek aanraden, ook als je onzeker bent over dingen/toekomst/vriendjes/vrienden/jezelf dan wil dit boek nog wel eens helpen. En als je niet in zulk soort "onzin" gelooft, ik zeg zelf altijd: sta open voor alles!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



Javier guzman - moeilijke jeugd