Hey meisje, wat kijk je boos?

Nu mijn examens allemaal achter de rug zijnheb ik een shitload aan vrije tijd over om te besteden aan alle nuttige dingen in het leven. Mijn persoonlijkheid verder ontwikkelen enzo. Boeken lezen, discovery kijken, dat soort dingen.

Oke, in de praktijk gaat het iets anders in zijn werk. Ik kom rond elf uur m'n nest uit, strompel de douche in, maak een uitgebreide brunch en ga achter mijn laptop zitten om mijn kater van de vorige dag te verwerken onder het genot van een hele hoop beautyblogs en youtubefilmpjes, dat alles tot mijn huisgenoten thuiskomen of mijn vriendje zn neus komt laten zien.

Mijn hele dagritme is verstoord. laatst lag ik om 6 uur in mijn bed. Ik was uit gegaan. Op een donderdag, want studenten kunnen dat, want yolo. Ik ben dan wel geen student, maar ik heb niks te doen dus kan ik féésten als een student.

Of nouja.. feesten, feesten... ik moet je eerlijk bekennen dat uitgaan niet zo mijn ding is. Ik ben er gewoon niet goed in. Ik denk dat het een vaardigheid is die je moet ontwikkelen. Natuurlijk kan ik alcohol consumeren en mijn heupen bewegen op de maat van de muziek... maar er mist altijd iets cruciaals bij mij, heb ik het gevoel. Ik zal proberen uit te leggen wat ik bedoel.

Allereerst, als ik echt ga dansen drink ik niet veel. Ik word heel erg moe van alcohol en om mezelf ervoor te behoeden dat ik in slaap val op de dansvloer hou ik het lekker bij cola'tjes op zulke avonden. Daar is niks mis mee, ik vind het een goede eigenschap van mezelf dat ik niet los hoef te gaan op de alcohol om een leuke avond te hebben. 

Alleen dan.. Ja, dan ben je binnen in zo'n zaal waar de muziek gigantisch hard staat. En je staat er niet alleen, nee, je staat daar met voor je gevoel zes miljoen anderen die precies op dezelfde manier op de muziek staat te bewegen. Of juist helemaal anders. En iedereen zweet en als ze langs je lopen raken ze je allemaal aan. Ik weet niet wat het is, maar je wordt heel vaak aangeraakt door vreemden bij zulke gelegenheden. Alsof je alleen maar achter iemand langs kan lopen door je hand op zijn of haar schouder te leggen.

Daar kan ik allemaal wel mee leven hoor, het hoort erbij, denk ik. Al dat zweet en die lichamen. Maar ik blijf iets verkeerds doen. En ik weet niet wat ik er tegen kan doen om het minder te laten worden.

Ik kijk namelijk altijd heel boos tijdens het uitgaan. Het is me al een stuk of 5 keer overkomen dat een jongen naar me toe kwam met de mededeling dat ik meer moest lachen, of de vraag waarom ik zo boos kijk, bij wijze van openingszin. Het gaat dan meestal zo: ik sta ergens, zeg bij de bar ofzo, en ik denk na over wat ik ga bestellen of wacht op de man achter de bar tot hij zich tot mij richt. Meestal is dat voor het andere geslacht het moment om toe te grijpen. 'Kijk eens wat vrolijker meisje', waarna ik natuurlijk mijn allermooiste  fake smile opzet. Meestal gevolgd door een 'Je bent desondanks bijzonder mooi vanavond'. Jongens...

Ik ben trouwens niet de enige die dit overkomt schijnt het. De  'wat kijk je boos' wordt door meer jongens op meer meisjes toegepast. Alsof het in een boekje staat. Dat boekje heeft trouwens dan wel een hoognodige update nodig, want de openingszinnen waar jongens over het algemeen mee aan komen zetten zijn vaak te triest voor woorden. Al had ik laatst wel een leuke: een jongen liep door een overvolle opeensgepakte dansende dronken massa met een kruk in zijn hand. Hij zet de kruk naast mij neer, gaat erop zitten en zegt: 'Ik was op zoek naar mooi uitzicht en nu heb ik het gevonden.' Ding ding ding, 10 punten!

Fijne zaterdag nog verder!

xxxx