I can't do the math..?

Wiskunde. Het is als een slager in een vissersbootje -die bakt er natuurlijk niets van. Misschien bakt hij er alleen al niets van omdat hij onzeker is. Ik heb precies hetzelfde met wiskunde. Ik vind het zo moeilijk dat ik er bang van ben en al dichtklap voordat ik ook maar na heb kunnen denken. Ik heb dat met alle vakken die eindigen op -kunde. Behalve aardrijkskunde maar dat is dan ook eigenlijk Geografie. Ik volg op school het C&M pakket, cultuur en maatschappij, en dan het orginele, zonder scheikunde, natuurkunde en (nu gaan ze me altijd raar aankijken) zonder economie.

WAT? Je hebt geen economie?

Nee, ik vind het een saai vak en ik heb biologie gekozen omdat dat mij leuker leek.

WAT? Je hebt biologie maar géén scheikunde?

Ik wilde eerst scheikunde maar dan zou ik geen kunst hebben dus heb ik kunst gekozen en ben daarmee van N&G naar C&M gesprongen, geen slechte zet als je bekijkt dat ik voor kunst het hoogste van de klas sta. Nog wel haha. Nee echt puur toeval en ik wil echt niet opscheppen maar ik vind het gewoon leuk want heb ik ook eens een keertje geluk. Ik ben echt niet beter dan andere mensen. Echt echt echt niet en dat wil ik ook echt niet zeggen ofzo.

Maar wat ik nu al heel vaak mee heb gemaakt, echt té vaak eigenlijk, is dat ouders van vriendinnetjes, ex-vriendjes, familieleden en kennisen van mijn ouders een glazige blik in hun ogen kregen en zich omdraaiden om verder eigenlijk geen woord meer met me te wisselen. Ik heb zelfs meegemaakt dat ze zeiden tegen me, "oh, maar daar weet jij natuurlijk niets van want jij hebt die aanleg niet". Huh? Dat zeg je toch niet? of is dat mijn mening maar? Toen presteerde diezelfde persoon het ook nog te zeggen: "maar waar praten jullie dan over, 's avonds onder het eten?" Toen deze persoon net met een ander persoon over iets heel heel heel natuurkundigs begon te praten. Fotofytofloepdeeltjes en dat dat zowel geen golven als geen deeltjes waren of juist wel ofzo. En ik een beetje glazig uit mijn ogen begon te kijken. Maar ik  merkte toen fijntjes op dat wij het over literatuur en kunst hadden, over Solzjenitsyn en zijn boeken, dat die eigenlijk vrij saai waren en ik niet begreep waarom hij nou óóit de nobelprijs voor de literatuur kon hebben gewonnen, met zijn boeken als kankerpaviljoen 1 en 2, die ik overigens allebei gelezen heb, en dat ik wel begreep dat hij bekend werd met zijn werk over de Goelag, wat eigenlijk ook gewoon een werkkamp was en hé daar kan ik ook een boek over schrijven, en over de neo-expressionistsische stijl van schilders uit de eerste generatie, als Georg Baselitz enzo. Tja. Ik ben misschien gek maar niet achterlijk. Maar daar praten wij dan weer over.

Natuurlijk is het allemaal bullshit en praat ik daar nooit over met mijn ouders. Wij vragen aan elkaar "Hoe was je dag?", en dan praat mijn moeder tot ik naar bed moet door over al haar collega's. Maar wat ik probeer duidelijk te maken is dat je geen supernerd hoeft te zijn om ook intelligentie te bezitten. Want ik vind 't gewoon niet zo interessant allemaal. Mensen denken alleen te snel dat ze beter zijn dan andere mensen.

Toen mijn moeder geneeskunde ging studeren zei mijn oma tegen haar dat ze altijd achter haar dochter zou blijven staan, maar dat mijn moeder zich nooit beter moest gaan voelen dan mensen die geen dokter waren. Daar gaat het namelijk niet om. Het gaat erom wat jou een goed mens maakt. Wie ben jij dat je zo bijzonder bent dat je je beter moet gaan voelen? Ik weet het niet. Ik probeer er zelf ook echt op te letten. Maar ik begrijp ook dat het soms zo goed voelt als je echt ergens goed in ben. Ik ben ook wel goed in dingen. Ik kan bijvoorbeeld niet optellen maar wel wonderbaarlijk goed aftrekken. Dat was een grapje. Om het wat luchtiger te maken, snap je?

Maar dat neemt niet weg dat ik nu écht wiskunde moet gaan leren... Ook al kan ik nog zo goed lullen.
Dat was ook een grapje.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Pink Floyd- Another Brick in the Wall