He's just too hard to ignore

Ik vond dat Tyson Ritter een beetje vaak voorkwam op mijn blog, dus ik dacht, hee, waarom schrijf ik niet een stukje over die ge-ni-ale film "The House Bunny"'. En toen dacht ik, ik heb toch geen leven, laat ik gewoon een soort van filmmarathon doen. Ik vertel wat over leuke films op mijn geniaal grappige manier en jullie klagen dat ik geen interessante stukjes meer schrijf. Dus bij nader inzien doe ik dat toch maar niet, hoe leuk ik het ook vind. Ik doe het gewoon af en toe.

Dus vandaag over The House Bunny.

Less than 3, less than 3

Ik ben verliefd. Echte, pure, oprechte internetverliefdheid. Kennen jullie dat ook? En dan ben ik niet verliefd op één, maar op wel meerdere internetpersoonlijkheden. Mensen, die ik stuk voor stuk alleen maar ken via internet.

Als eerste: Ryan Higa aka Nigahiga.



Ik heb volgens mij bijna ál zijn video's gezien. Ik vind hem grappig, leuk, scherp, en eehmm.. knap.. hihi.



Javier! Valt het op? ik ben best wel heel fan van hem. Eigenlijk. Hij doet me denken aan.. Ergens aan.. Maar ik weet eigenlijk niet zo goed waaraan maar ik vind zijn humor leuk en ik vind hem grappig en hij zegt altijd precies wat ik ook vind.



Tyson Ritter.. Die hebben jullie ook al eens voorbij zien komen haha! Zanger van All American Rejects, Acteur, Model, heeft ooit een geweldige quote over Amy Winehouse gezegt waar ik het helemaal mee eens was.. Maar die ga ik niet herhalen want hij was alleen leuk als hij het zei.

*zucht*...

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ryan Higa - Shed a Tear.

p.s., Al deze foto's zijn geknipt uit youtubefilmpjes ivm met eventuele copyright.

Less than 3, <3

Ik heb zo wa-wa-wa-waanzinnig gedroomd.

Weetje wat me te binnen schoot? Volgens mij heb ik me nooit echt netjes voorgesteld. Dat zal ik dus maar eventjes doen.

Mijn naam is José (José Marieke), ik ben 15 jaar, word 22 april 16 (ben dus een stier) en ik woon in Linschoten.

Kennen jullie Op Zoek Naar Zorro? Nou die Dennis de Groot die geeft nederlands op de andere locatie van mijn school. Ik zit op het Minkema College in V4(B). En hij geeft les op de vmbo locatie. Cool he.

Ik zit dus op het Minkema College. Ik heb geen flauw idee waar die naam vandaan komt eigenlijk. Ik zit op VWO Atheneum en ik vind het een pokkewerk dit jaar. Ik leer de eelt van mijn voeten. Zet me een sombrero op en noem me een aardbei.

Mijn hobby's zijn gitaarspelen en lezen. Ik hou van feestjes, maar niet teveel, want ik hou ook weer van thuis zijn. Ik ga heel vaak naar Duitsland en ik heb geen baan maar ik zoek er wel eentje (iemand suggesties?). Ik rook niet, ik ben nooit dronken en ik denk dat de laatste keer dat ik te laat thuiskwam was toen ik een klein meisje hielp haar moeder te vinden in het centrum van Woerden, een leuk pitoressssk stadje waar ik dichtbij woon. Ik ben zo braaf als het maar zijn kan dus.

Ik ben zo iemand met een lievelingsonderbroek. Die ik gisteren weg heb moeten gooien omdat hij kapot was. Mijn lievelingskleur is bruin. Mijn lievelingsmuziek, oh begin er niet over ik heb nogal een breeeeed scala van allemaal muziek die ik leuk vind..

De liefde van mijn leven heb ik gevonden, hij staat beneden in zn kooit, en hij heet Poetin.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo gek veel foto's van mezelf heb...  Ah wacht nog eentje:

En nog één:

Niet al te flatterend.

Hihi. Nu hebben jullie een goed beeld van me denk ik. Are there any questions?

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Amy Winehouse - Fuck Me Pumps



It feels like eehm.. maybe..

In the beginning, there was nothing but rock.
But than, suddenly, somebody invented the wheel..
AND THAN YOU'VE GOT ROCK'N ROLL!!!!!!

Alle swingende suikerkransjes bij elkaar, wat een verhaal. Ik wil het met jullie gaan hebben over de puberproblemenperiode. Oftewel de 3p's die niets met economie te maken hebben. Ik wil het hebben over puur, het leven. Ik ken mensen die van alles een probleem maken. Ik deed dat ook hoor. Maar nu niet meer. Want ik heb ontdekt dat je het jezelf alleen maar moeilijker maakt als je altijd overal een uitzondering in wilt zijn.

Je bent geweldig en uniek. Echt waar, maar je bent ook een mens. Mensen moeten 8 à 9 uur slapen per nacht en je houdt het echt niet lang vol om 4 weken lang (laat staan een half jaar...) maar 3 uur per nacht te slapen. Dat heet overdrijven.

Ook weet je diep van binnen wel dat school belangrijk is, en dat niet alles wat educatief is, ook stom is. Je weet hoogstwaarschijnlijk ook dat niet ontbijten je alleen maar dikker maakt en normale mensen alleen maar kotsen als ze ziek zijn.

Muziek is belangrijk maar er een drama van maken dat de batterij van je Ipod leeg is vind ik wat te ver gaan. En je overleeft het echt wel als je een keertje géén 300 smsjes per dag stuurt.

Je bent uniek en speciaal en geweldig en een mens, yeah right. En daarin zijn we allemaal gelijk. Je kan niet altijd overal van afwijken. Geen uitzondering zijn op iedereen. Niet alles draait om jou en iemand met een leuk idee hoef je ook niet meteen na te apen.

Aandacht is leuk maar soms is het beter om je klep te houden.

"I like to be able to shout, but I wish I could be quiet.
When I'n quiet people think I'm sad, and usually I am.
Sometimes, when I'm at a trainstation, somewehere big, and noisy,
I feel like I have to put my bags down and shout things out
'cause I've got something to say. Don't you want to share the guilt?"

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Harrie Jekkers - Ik Hou Van Mij

I used to rule the world

Ik ben José. Mensen kennen mij als zodanig en ik word ook zo genoemd. Ja, natuurlijk heb je variaties op José (Joos, Joosje, Jojo, Jo, Joséke, José Marieke, Jojosnoot, HeeJijDaar, Gosé..) En het is gewoon zegmaar mijn naam.

Ik heb ook een persoonlijkheid. Ik ben een driftkop en gezellig maar humeurig en trouw maar ook wispelturig en onzeker.

Ik heb vrienden, die ook een eigen naam en een eigen persoonlijkheid hebben..

En die hebben weer vrienden, ouders, familie, leven, hobby's.. jadajadajada.

En soms verwart het me gewoon. Dan duizelt de hele boel om mijn hoofd en heb ik het gevoel dat ik even moet vragen of ik naar het toilet mag om even op adem te komen. Iedereen is zo anders en ik heb uitgevonden dat het geen effect heeft om mensen te proberen te veranderen. Jij hebt geen invloed op mensen, als wel mensen hebben invloed op jou. Mensen kunnen je het gevoel geven dat je de wereld aankan. Mensen kunnen er ook voor zorgen dat je in een diep gat wil springen en er nooit meer uit wil komen.

Ik weet 't, ik weet 't.

Maar besef dat jij één van die mensen bent. Oke, het is jij tegen de hele wereld maar dat is bij iedereen het geval. En het mooie is, de wereld is overvol en dat betekent dat er altijd wel iemand is die weet hoe jij je voelt. Je hebt altijd iemand bij wie je terecht kunt. En weet je nu niemand, dan moet je er een vinden. Of diegene vindt jou.

En dat is vriendschap.

Vrienden zijn belangrijk. Soms doe je elkaar pijn, soms laat je elkaar zelfs janken en soms heb je ruzie. Soms. Maar vaak lach je met elkaar en heb je lol en als dat gebeurt, dat gevoel, dat maakt dat alle stomme dingen vergeten worden. Vriendschap is iets moois. Ik wil niet sentimenteel zijn maar ik ben het toch. Vriendschap is iets moois. En dat moet je niet vergooien. Niet door jongens, vriendjes, exen, cijfers, afstand, jaloezie, ziekte, angst, woede, onverdraagzaamheid en zeker niet door een meningsverschil.

Geen om elkaar. Heb een vriend, maar wéés bovenal ook een vriend..

Verander de wereld, begin bij jezelf. Ik. Ga. De. Wereld. Veranderen.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

The Script - Before the worst

Bij de fysiotherapeut.

Ik moet één keer in de week naar de fysioherapeut voor mijn rug. Ik noem de fysiotherapeut altijd logopedist, ik weet ook niet waarom maar ik doe het altijd. Nevermind, ik kwam daar dus voor het eerst, en ik moest even wachten. Nou, dat vind ik helemaal niet erg want er lag een ELLE. I *love* ELLE.

Het was verschrikkelijk slecht weer en in de hoek naast de stoel waar ik op zat stond een witte paraplu. De paraplu was volgekalkt met kinderlijke tekeningetjes. Ik kende de paraplu ergens van..

Mijn logopedist (haha, fysiotherapeut) was klaar met de man waar hij mee bezig was, en deze meneer kwam de wachtkamer binnen. Ik herkende hem als de vader van een meisje dat bij mij in hetzelfde jaar op de basisschool gezeten had. Hij vroeg of ik zijn paraplu eventjes wilde aangeven. Aha.

Toen liep hij naar de deur, maar met zijn hand al op de klink bedacht hij zich en draaide zich naar mij toe. Hij vroeg: "En, hoe staat 't ermee?" Ik dacht dat hij natuurlijk bedoelde hoe het met me ging dus ik stamelde iets onverstaanbaars, waarop hij begon te lachen en zei: "Nee, ik bedoel hoe gaat het met je nobelprijs?"

Hier moet ik dus even iets over uitleggen.

Aan het einde van groep acht werden we allemaal voor de camera gegooid waar we moesten vertellen wat we nou eigenlijk wilden worden. Ik, ambiteus, naïef en een tikkeltje verwaand, wilde de nobelprijs winnen. Het liefst vóór mijn 30ste.

Dat is op een DVDtje gekomen en dat hebben we allemaal meegekregen. Ik dacht nog, och, wie gaat dat nou ooit bekijken...

Maar iedereen heeft het gezien. Iedereen, inclusief toen mijn halve brugklas, inclusief alle ouders van alle kinderen die bij mij op de basisschool zaten.. En vraagt er elke keer weer naar. Waarom? vraag ik dan. Waarop zij antwoorden dat ze het zo leuk vonden dat iemand zulke dromen had. Ik vertel dan wel altijd netjes dat mijn dromen ietsje bijgeschoven zijn.. maar ik denk niet dat ze dat onthouden want ze vragen er de keer daarop gewoon weer naar. Dus nu moet ik mijn hele leven lang herinnert worden aan die 2 minuten, waarin ik heel eventjes vertel wat ik graag wil worden. Ik was 12!

Het is niet eerlijk.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Hihi.. Wie denk je dat dit is.. Op de eindmusical? Ik was 12!

Omg ik lijk hier op mijn moeder trouwens...

Waarom zijn de bananen krom?

Wááárom?
Wáháhárom?

Oke genoeg gegeit weer. Maar vandaag is een belangrijke dag. Vandaag ga ik antwoord geven op de vraag die mij al best wel vaak is gesteld:

Wáááárom?
Wáháhárom?
Waarom Goudlokjezone?

Oke, om antwoord te geven op die vraag moet ik jullie eerst wat astronomonomonamoenie.. eeh.. astronomie uitleggen.

Wij hebben in het Heelal miljarden en miljarden en miljarden sterretjes. En het is algemeen bekend dat om de meeste van deze sterren ook één of meerdere planeten zwoeven (zoeven+zweven). Dat maakt dus een hele hoop planeten, als je ze bij elkaar zou optellen. Natuurlijk hopen wij als mens dat we niet helemaal lonely zijn in dit heelal en willen we dus een andere "buitenaardse" beschaving ontdekken. Dat moet niet moeilijk zijn, immers hebben wij zoveel planeten?

Daar komt dus de clou. Op niet iedere planeet is leven mogelijk. Sommige zijn te warm, andere te koud, sommige zijn te jong, andere weer te oud.. er moet water aanwezig zijn en ga-zo-maar-door. Je ziet, het is niet makkelijk om een planeet als de onze te vinden. Je moet aan allemaal eisen voldoen. Stel je nu eens voor dat je alle planeten op een lijst zou zetten, van onmogelijk tot mogelijk, dan zou je zien dat maar een heel klein aantal van die planeten voldoet aan alle eisen, en dus leven zouden kunnen waarborgen. En dat kleine gebiedje op die lijst, dát is de goudlokje zone.

Oke, maar waarom nou goudlokje?
Nou, goudlokje was een meisje dat inbrak bij een berenfamilie en van hun bordjes durfte te snoepen en dan ook nog eens ging zeiken van 'dit bordje is te waaaarm, dit bordje is te kooouuud, die daar is de pittig en die juist te droog, óh maar die is precies goed'. En daarna nog eens in hun bedjes ging slapen. Pfft wat een mens.

Maar daarom dus de goudlokje zone.

Alleen waarom heet jouw blog goudlokjezone?
Wij wonen letterlijk in een goudlokjezone, daarom. Zo simpel als wat.

Snappen jullie het nu??

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Steve Miller Band - The Joker

Blaffende honden lopen in zeven sloten tegelijk

Toen ik klein was, en nog naar de oppas ging, moest ik iedere morgen om half zeven opstaan. Ik werd door mijn ouders gewassen (ik was nog heel klein), gevoerd, en aangekleed. Dat alles ging goed, tot we bij de sokken aankwamen. Ik was Bloedirritant (mét hoofdletter B) als het om sokken ging. Ik hield totaal echt helemaal 100% niet van sokken. En dat liet ik merken. Mijn ouders kunnen daar nog steeds hilarische anekdotes over vertellen.

The way his shirt hangs off is back, my train of thoughts spins right off track

OMG. Vandaag weer een paar inspiratiefoto's. Voor de echte sfeer zet Amy op de achtergrond. I *love* Amy. Tyson Ritter heeft het mooiste gezicht van de wereld, trouwens. Ben zó jaloers op Emma stone dat zij hem mocht kussen in The House Bunny (ge-wel-di-ge film overigens!). En serieus wáár kan ik muntkleurige nagellak vinden?!

Kiss that girl, and I will shrink up

and I will die and I will think up

a thousand ways that I can hurt you

and you will never touch my hand.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



The amazing stroopwafels -  oude maasweg

Zo'n juffrouw hoort in het kanaal, maar niet bij ons in't trapportaal

Remember wat ik schreef over Het Klooster waar ik gitaarles heb en waar ik hoopte om Javier Guzman te ontmoeten?

Nou.. Een vriendin van mij zit op Toneelles daar ("theaterschool!") en heeft een keer per jaar een uitvoering. Het was laatst dus weer eens zover, en ik besloot om te komen kijken voor de verandering..

Klik Voor Meer!

Get on your dancing shoes

Ik ben een beetje een internet freak. Ik zit sowieso minstens een uur per dag alleen maar achter internet verschillende sites en blogs te lezen. Dat is misschien ook wel de belangrijkste reden waarom ik er zelf een begonnen ben.

De altijd beter wetende hand

Jeeeej mijn toetsweek is eergisteren officieel van start gegaan. Het leven is hard. Ik heb het nu zo druk dat ik niet eens inspiratie kan opbrengen voor een interessante post. Dus kom ik maar met een paar feitjes

- Wist je dat je je elleboog niet kan likken??

ik bedoel ga het eens proberen, degene bij wie het wel is gelukt die mailt me maar want ik vind 't dan echt knap. Ik heb het geprobeerd en het lukt me niet.

Weet je wat ik ook niet kan? Met mijn ogen dicht mijn veters strikken. Maar dat ligt denk ik alleen aan mij.

Zo. Nu ga ik weer leren.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mando Diao - Long before rock'n roll.

Doe mij nog maar zo'n gevulde koek

In de film "Breakfast at Tiffany's" uit 1961 viel mij het volgende op:

Audrey Hepburn in Breakfast at Tiffany's

Kijk naar die bril! Dat is dezelfde "nerdbril" waarmee iedereen tegenwoordig rondloopt! En deze film komt uit 1961 wat hem dus precies 50 jaar oud maakt. Dus ófwel Audrey Hepburn liep 50 jaar voor op de mode ófwel wij zijn al 50 jaar blijven steken. Nu weet ik heuswel dat het gewoon "retro" kan zijn.. of "herontdekt" of..zo..  Maar kijk dan toch:

Regular "nerdbril"

Oké die van Audrey is ietsjes groter maar ze lijken toch vrij veel op elkaar, niet?

En kennen jullie die Louis Vuitton tassen? Daar liep Audrey ook al mee!

Met een speedy van Louis Vuitton

Dit maakt dat ik haar cool vind. Gewoon hup, 50 jaar vóór je tijd lopen. Dat doe ik haar niet na! Sowieso niet omdat ik niet zo modebewust ben maar toch. Ze was overigens ook heel knap, vind ik.

Toch? Of ben ik nu weer gek? Ze rookte overigens wel, voor de anti-rokers onder ons.. Leuk weetje trouwens: ze is half nederlands! En ze heeft zich altijd veel ingezet voor goede doelen (unicef) omdat ze het in de tweede wereld oorlog zwaar had gehad.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Deep Blue Something - Breakfast at Tiffany's

maarja, altijd leuk om zoiets te ontdekken

I see a red door and I want it painted black

Nou.. eerder donkerblauw..
Want dat is de kleur van mijn nagels nu ook! Catrice "hip queens wear blue jeans"! Ik ben gek op die kleur.. Ik ben gek op mijn nagellak! ik ben gek op nagels!

Tot mijn grote spijt moet ik toch zeggen dat ik, door dat ik gitaar speel, mijn nagels nooit echt lang kan laten groeien.. Want dan zou ik de fretten niet meer in kunnen drukken. Ik zou eventueel mijn rechterhand wel wat langer kunnen laten groeien maar dat vind ik er eigenlijk niet zo mooi uit zien (en dat weet ik doordat ik het wel eens heb geprobeerd...)

Maar nu! Doordat ik die kleur zo mooi vind laat ik hem aan jullie zien. Het is een donkere kleur, neigt een beetje naar zwart (vooral als het niet superlicht is buiten) en er zitten hele subtiele glimmertjes in. Maar dat valt amper op dus als je niet van glimmertjes houdt is dit ook een mooie kleur..

Met flits (zie je die glimmertjes zo heel subtiel zitten?) hier neigt hij trouwens

niet zo naar zwart.

Zonder flits (ik vin'm mooiii!)

Hihi en zo staat hij mij mij (terwijl ik doe alsof ik

verbaasd kijk maar eigenlijk mijn gaap inhoud?

Ik vind Catrice ook echt een fijn merk hoor, de nagellakjes kosten maar €2.50 (€2,50!) en ze smeren ook lekker uit. En verder vind ik de kleuren natuurlijk ook mooi, wat zeker een rol speelt. Ik heb zelf ongeveer 6 kleuren van Catrice.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Rolling Stones - Paint it black

It's got to be perfect

Hee voor de verandering vandaag ook eens wat leuke inspiratieplaatjes! Waarom? nou ik vind plaatjes kijken zelf altijd leuk!

Bron: Make Up Store - M magazine.

M magazine heeft voor zover ik weet de mooiste foto's die je maar kunt verzinnen. Ja, het draait allemaal om cosmetica maar kijk eens hoe ze dat weergegeven hebben! Ik vind de kwaliteit van de foto's ook altijd heel mooi, en de setting. Als ik later fotografe wordt wil ik ook zulke foto's maken.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Vous pouvez m'indiquer le chemin s'il vous plaît?

PAAAARIIIIIIIS! Concrete jungle where dreams are maaaade oooof! Onee, wacht dat was dat andere liedje. *wist ik wel hoor*

Ik wil zooo zooo graag naar Parijs. Ik ben er al een keer heen geweest maar toen zijn we nooit aangekomen omdat de auto ermee ophield halverwege haha.

Maar we gaan met Pasen weer een poging wagen en dit keer moet het wel lukken want het is niet alleen een lang weekend maar ook nog eens mijn verjaardag (ik ben dit jaar op goede vrijdag jarig)

Het is gewoon de stad. De stad van de liefde, de stad van de lichtjes.. De stad van de leuke jongens (ook niet geheel onbelangrijk) Ik wil er gewoon heen (al is het maar om een leuke jongen aan de haak te slaan)

Ik kan serieus niet wachten!

Dus ik dacht, hee hier een paar random pics van Parijs, om alvast in de sfeer te komen:

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Thermoskan thee? check.. Bitterkoekjes? check.. Slobberbroek? check..

Weekend.. OHMYGOD. Ik vind dat de weekenden altijd veel en veel te snel weer voorbij zijn. We zouden alles eigenlijk moeten omdraaien. Twee dagen school/werken en vijf dagen weekend. Vooral nu. Woensdag aanstaande begint mijn toetsweek en ik zit te leren leren leren leren leren leren leren. Ik kan niet zo goed leren. Leren rijmt op concentreren en dat kan ik ook niet zo goed. Ik kan het wel proberen, wat weer rijmt op leren en concentreren maar het probleem is dat ik liever koekjes wil consumeren, en dat lijkt op conentreren maar is toch iets heel anders. Tenzij je geconcentreerd koekjes gaat eten natuurlijk. Maar van alleen maar consumeren wordt je dik en ik heb een beetje een fobie om dik te worden, zoals mijn moeder het altijd zegt. Het is een beetje een uit de hand gelopen hobby om gezond te willen blijven. Ik ga minimaal twee keer per week naar de sportschool en ik eet het liefste alleen maar sla en cola zero. Ik heb alleen één zwak en dat zijn bitteroekjes. Jummiejumjumjum.
Ik heb trouwens nog wel meer zwakken hoor, cake, taart, soesjes, ijsjes, pudding, warme chocolademelk..

Hmn... Misschien valt die fobie toch wel mee hahahaha. en ik krijg honger van dit bericht.
Nee ik heb ook geen eetstoornis want ik eet braaf 3 maaltijden per dag en twee stuks fruit en aardappelen en vlees en soms ook wel eens knakworsjes tussen de middag. Knakworsjes.. weer een zwak..

Ik hou ook heel erg van tosties hamkaas. En nog iets: ik ben gek op tosti Knakworst. Is dat erg? ja dat is erg. O en ik eet appelmoes. Ook een zwak.

Ik ben toch maar een persoon met veel zwakken he... haha.

Maar ik heb niet zo snel honger of trek. Dat is iets waar ik heel erg aan moet werken. Wat ik altijd grappig vind is mensen die denken dat je wat moet eten. Ik was ooit eens bij een vriend die de koelkas opentrok en zei: wat wil je drinken? ik: doe maar gewoon eeehm.. thee? oke.. hij: wil je er wat lekkers bij? ik: nee dankje. Hij: wil je een stukje fruit? ik: nee..? Hij: wil je een tomaat? ik: nee.. Hij: wil je een stukje kokosbrood? ik: nee.. Hij: O.. óó dan wil je vast wel een appelmoesje! ik: nee... Hij: O. Nou, ik wel.

Ik ben trouwens ook gék op roerbakei. Met tomaat.

Ik heb honger gekregen, ik ga de zak met bitterkoekjes openmaken die ik zojuist gekocht heb.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Queen, Fat bottomed girls

nou dan stuur je ze toch naar een kinderdagverblijf..

Met alle commotie rond de kinderdagverblijven was het voor mij natuurlijk zo klaar als een klontje waar ik mijn maatschappelijk stage 2011 zou gaan lopen. Bij een kinderdagverblijf natuurlijk. En niet zomaar eentje, nee, natuurlijk wel diegene waar ik 12 jaar van mijn leven bij heb gezeten.

Het is niet echt een kinderdagverblijf, maar meer een oppas. Zo noemden wij dat in die tijd gewoon nog. Ik ging daar drie keer per week heen en speelde daar dan met de andere kinderen die er waren. Ik heb verder geen broertjes of zusjes, dus voor mijn sociale ontwikkeling heeft het naar alle waarschijnlijkheid wonderen gedaan, aangezien ik sowieso nogal op mezelf was (ben).

Maarja. Toen ik naar de brugklas ging was het natuurlijk over met de pret. Ik vond het niet heel erg hoor, op een gegeven moment wordt je natuurlijk te oud voor zoiets. En van de brugklas ging ik door naar de tweede, derde en (op het nippertje) zelfs de vierde klas van het atheneum. Hier, dit jaar dus, kreeg ik te horen dat we maatschappelijk stage moesten doen anders zouden we niet over gaan.

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik geen fan van maatschappelijk werk ben - ja anderen mogen het best doen maar waarom zou ik iets doen voor een ander die nooit iets voor mij gedaan heeft? - maar omdat ik anders in de problemen zou komen besloot ik toch maar een gokje te wagen. Ik ging collecteren voor het diabetesfonds. Dat waren alvast 2 uurtjes minder. van de 25. Maar ik besefte dat ik hiermee niemands sympathie kon winnen en besloot om het over een andere boeg te gooien. Ik ben heel linschoten doorgelopen en ben bij alles wat er ook maar een beetje als een instelling uitzag naar binnen gelopen om te vragen of ze een vrijwilliger nodig hadden. (linschoten is echt een gat maar we hebben een bibliotheek, een bejaardentehuis, een handvol kinderdagverblijven, een soort fitnessgebeuren en zelfs een theater, dus dat belooft wat) Maar nergens schenen ze me nodig te hebben. Arme ik. Dus ik met hangende schoudertjes weer naar huis, toen me opeens het volgende te binnen schoot: waarom niet gewoon bij mijn oude oppas? ik heb haar opgebeld en we hebben het meteen (nouja, zo snel mogelijk) geregeld. Jeej! Dus nu kan ook ik met trots tegen iedereen vertellen dat ik iets terug doe voor een maatschappij die mij al zoveel heeft gegeven. Zeggen ze.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

A day in the life - the Beatles

I read the news today oh boy..

Ik was dinsdag in het klooster (muziek/theater/dansschool en heeft ook een eigen theater) voor gitaarles. Dinsdagavond. Dat is verder niet zo bijzonder, ik ben niet zo goed en ik speel ook nog niet zo lang, maar wat wel bijzonder was, was dat mijn grote held, Javier Guzman, op het zelfde moment ook in het klooster aanwezig was voor een voorstelling. in ieder geval dat stond op het prikbord. Ik ben dus extra langzaam door de gang naar de trap gelopen in de hoop een glimp van hem op te vangen, maar natuurlijk niets van hem gemerkt. Och, dat kan. Maar ik vond het wel eventjes heel erg cool.

Dat zijn van die leine dingetjes die mij dan altijd weer vrolijk maken, een soort van complimentjes. Ja oke misschien klinkt het vreemd maar ik geloof eigenlijk wel in de wet van aantrekkingskracht. Als ik me goed voel gaat alles goed. Als ik denk "shit he, dat kan ik dus echt niet, dat gaat me nooit lukken", dan gáát het me ook nooit lukken. Zoals als ik heel erg zin heb in chinees, dat we dan ook toevallig net chinees gaan eten. Dat soort dingen. Nee echt, zulke dingen overkomen mij wekelijks. En als ik een slechte dag heb dat alles dan ook direct helemaal fout gaat. Tenzij ik mijn instelling verander natuurlijk. Klinkt wonderschoon allemaal he? Is het ook.

Dus, begin vandaag met je leven een beetje minder kut te maken door te denken aan iets leuks, je zult zien dat je meteen vrolijk wordt. En als je eenmaal vrolijk bent, gaat alles beter.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Legally Blonde the Musical: Positive

OHMYGOD

Jep, hier ben ik weer.

"Wat? hier ben jij weer? hoe kan dat nou, je was er toch nooit?"

Toch wel.. ik zal het uitleggen.

Er was eens, ongeveer een driekwart jaar geleden een meisje genaamd José die dacht dat ze de wereld kon veranderen door een blog te beginnen.

"hahahahahahahahahahahahaha jemig wat naïef!"

sssjt.. nou, en toen ging het slecht op school, en toen moest ze hard werken en raakte de blog op de achtergrond.. Och, je weet wel hoe het gaat..

"ik heb ervan gehoord ja"

Ze schreef er niets meer op en na een tijdje dacht ze dat het toch geen zin meer had, dat ze niet goed genoeg was. Dus, ik dacht, goh, wat zonde, ze heeft gewoon een frisse start nodig. Dus hier is ze weer.

"wie?"

nou zij, José.

"O.. is ze knap?"

och.. ja. Wonderschoon.
....................................................................................

Dusssss Ladies and Gentlemen

Ik presenteer u, live vanuit Linschoten,
de enige echte
ongelofelijke
onverbeterlijke
weer-terug-van-weggeweest
en beter dan ooit..

Joséééééééééééééééééééé

Die zo vaak mogelijk jullie zal proberen te amuseren met haar schrijfsels, ideeën, foto's, inspiraties en creaties!!!!!!!

*jeeeeeeeeeej*

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

p.s. verander de wereld, begin bij jezelf. Ik. Ga. De. Wereld. Veranderen

Hurts - wonderful life