Meestal flap ik er maar gewoon uit wat er in mij op komt, maar soms flap ik er ook gewoon helemaal niks uit. Ik hou er niet van mensen tegen te komen die ik ken omdat ik dan de hele tijd het gevoel heb dat ze me in de gaten houden. Alsof ik beoordeel wordt op mijn coolheid. Nou weet ik natuurlijk dat het onzin is, dat ik me niet zoveel van andere mensen zou moeten aantrekken en dat ik gewoon mijn eigen ding zou moeten doen, want dat past ook bij mij. Maar op de een of andere manier heb ik nog wel eens de neiging volledig dicht te klappen.
Dit komt vaak voor bij gelegenheden zoals verjaardagsfeestjes en andersoortige feestjes van mensen die ik wel ken, en goed genoeg ken om uitgenodigd te worden, maar waarvan ik de vrienden niet ken. De eerste 15 à 20 minuten vind ik vaak gewoon heel ongemakkelijk. Het duurt altijd even voordat ik aansluiting heb gevonden met mensen en een leuke avond kan hebben.
Kijk dit bedoel ik dan..
Gelukkig heb ik in de loop van de tijd een paar trucjes ontwikkeld die mij in ieder geval helpen in dit soort situaties.
Allereerst check ik altijd even wie er komen. Dit is vrij normaal, doet waarschijnlijk iedereen. Ik let er dan op of er mensen komen waarmee ik een goede band heb, of die gewoon over het algemeen heel sociaal zijn.
Als ik onzeker ben over of ik wel of niet moet gaan kijk ik ook of ik samen met iemand kan gaan. Als je samen met iemand gaat kom je al samen binnen en stappen mensen meestal wel op jullie af.
Ben je een +1? Dan ken je waarschijnlijk helemaal niemand of amper iemand. Dit vind ik zelf altijd een voordeel! Niemand kent je, je legt alleen maar nieuwe contacten en 9 van de 10 keer heb ik een leuke avond. Sowieso ben je al een +1 dus iemand vind jou aardig genoeg om zijn (of haar) hele avond mee door te brengen ;).
Ik zorg er verder ook altijd voor dat ik geen rare dingetjes heb. En dan bedoel ik deo gebruiken, tanden poetsen, dat soort dingen. Make-up netjes op zn plekje, nageltjes geknipt. Als je al onzeker bent over jezelf wil ik me juist geen zorgen hoeven maken over dingen als rouwrandjes onder mijn nagels en onaangename geurtjes die uit verschillende hoeken van mijn lichaam naar iemand neusgaten worden geleid.
Verder zorg ik er zo veel mogelijk voor dat ik op eigen houtje weer kan vertrekken. Dit klinkt misschien als een vluchtpoging maar zo bedoel ik het niet. Het kan nog zo gezellig zijn, op een gegeven moment ben ik gewoon moe en als ik moe ben wil ik maar één ding. Mijn bedje! Als je dan ook nog eens op iemand moet wachten (of nog vervelender, iemand moet vragen om met jou mee weg te gaan terwijl hij/zij nog volop bezig is..) dan voelt dat niet prettig. Mijn hele avond is al gelijk minder leuk als ik op zo'n moment niet gewoon lekker naar huis kan gaan. Doe-doei iedereen, het was leuk, maar ik ga weer lekker mijn eigen ding doen.
Ik vraag me af of meer mensen dat herkennen. Het onzeker zijn, wat mensen van je vinden. Zeker als je de mensen een beetje kent maar er niet echt mee omgaat...
Fijne dag nog verder!
Groetjes, xxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuke Reactie? Plaats hem hier!