Mijn allereerste nieuwe vriendin op de middelbare school heb ik gekregen onder de eerste muziekles, vrijdagochtend. Ik zat daar, zij ging naast me zitten en we begonnen een gesprek. Nu 4 jaar later zijn we nog steeds niet uitgepraat met elkaar.
Mijn allerbeste vriend op de hele wereld kwam in groep drie bij ons in de klas nadat hij was verhuisd. Ik ging met hem om en we werden vrienden, maar hij was met iedereen bevriend in die tijd. Maar mijn vriend is hij altijd gebleven. Niet patsboem, maar gewoon omdat we bij elkaar horen.
Een vriendin die ik vroeger had, maar waarmee ik nu geen intensief contact meer heb, is ook een leuk verhaal. Op de basisschool was ik niet echt populair. Als in, helemaal niet. Ik werd ook niet buitensporig veel voor feestjes uitgenodigt en dat vond ik ook niet erg, ik was wat meer op mezelf. Tot er op een dag een kaart in onze brievenbus gleed met een nijlpaard erop. Het was van een heel populair meisje uit mijn klas waarmee ik niet echt omging. Ik was uitgenodigd voor haar feestje. Sindsdien waren we beste vriendinnen, en niemand begreep het. We waren ook echt heel verschillen maar het was echt heel gezellig. En nijlpaarden waren haar lievelingsdieren.
Maar het leukste vriendenincident heb ik op mijn 12e meegemaakt. Ik was net twee weken twaalf en mijn ouders waren een kast in elkaar aan het zetten. Ik zat op de bank naar buiten te kijken toen ik daar opeens een jongen en een vrouw zag staan, zo voor ons huis. Ik werd natuurlijk nieuwschierig dus ik bleef kijken en ze bleven echt heel lang staan, soms draaiden ze een andere kant op met hun gezicht en ze leken over iets te praten maar ik wist niet waarover. Na anderhalf uur besloot ik dat het tijd werd ze nader te onderzoeken. Dus ik pakte mijn skateboard (ik was echt goed in skateboarden in die tijd) en ik ging naar buiten, waar die vrouw en die jongen dus stonden. Voor ons huis.
Toen ik buiten kwam zei de vrouw hallo, en ik zei hallo. Ze vroeg hoe oud ik was en ik zei dat ik twee weken twaalf was. Waarop zij de jongen naar voren duwde en zei: Dit is Gerrit (nee, grapje) en hij is bijna 12. Misschien kunnen jullie spelen? Ik zei "natuurlijk!!" en zo gezegd zo gedaan. Nu ik bijna 16 ben spelen we nog steeds met elkaar (haha, nee nu "spreken we af") en hij is een hele goede vriend. Zo zie je maar, geduld wordt beloont. Ik ken niet veel mensen die voor mijn huis hebben staan wachten tot ik naar buiten kwam.
Vriendschappen zijn waardevol maar dit zijn toch ook hele waardevolle herinneringen.
Wat is de leukste manier waarop jullie je vrienden hebben ontmoet?
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Queen - You're my best friend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuke Reactie? Plaats hem hier!